UID:
edoccha_9958107929302883
Umfang:
1 online resource (65 pages) :
,
illustrations; digital, PDF file(s).
ISBN:
978048519347
,
9789089645500
Serie:
Open Access e-books [68]
Inhalt:
Moeten vaker camera's worden toegelaten in de rechtszaal? Zou persoonlijke informatie over rechters, zoals lidmaatschap van een politieke partij, openbaar moeten worden gemaakt? Zouden rechters actiever stelling moeten nemen in het publieke debat? Is de stap naar een systeem van dissenting opinions wenselijk? De laatste jaren worden dit soort vragen veelvuldig opgeworpen. De rechtspraak moet immers transparanter, zo vinden velen. Burgers moeten beter kunnen zien en begrijpen wat zich in en om de rechtszaal afspeelt. Maar hoe ver moeten de luiken open en met welke middelen zou de rechtspraak dan moeten inzetten op transparantie? En: waar en waarom dienen grenzen aan meer openheid te worden gesteld? Oordelen rechters ander over transparantie, al naar gelang hun leeftijd of de sector waarin ze werkzaam zijn? Tot nu toe was nauwelijks bekend hoe de ruim tweeduizend rechters die Nederland telt over deze en andere vragen denken. Als onderdeel van een breder onderzoek heeft de WRR in de eerste helft van 2012 meer dan vierhonderd rechters uit alle sectoren van de rechtspraak geïnterviewd en geënquêteerd over allerhande kwesties in relatie tot transparantie. In dit boekje worden de resultaten van dit onderzoek gepresenteerd. Als er één ding duidelijk wordt, is het wel dat het onderwerp sterk onder rechters leeft. Een grote meerderheid van hen is voor méér transparantie. Daarbij maken ze nadrukkelijk een onderscheid tussen transparantie op het niveau van de individuele zaaksbehandeling en dat van het instituut rechtspraak. Als het gaat om de vraag hoe transparantie te organiseren, blijken de meningen overigens ook flink uiteen te lopen. Al met al geeft deze publicatie een rijk en gedetailleerd beeld van de overwegingen van rechters pro en contra meer transparantie.
Inhalt:
Do cameras need to be allowed into the courtroom more often? Should personal information about judges, such as membership of a political party, be made public? Should judges take a more active position in the public debate? Is the step to a system of dissenting opinions desirable? These types of questions have been raised frequently in recent years. After all, the judiciary must be more transparent, so many think. Citizens must be able to see and understand better what is going on in and around the courtroom. But how far should the hatches open and by what means should the judiciary focus on transparency? And: where and why should limits be placed on more openness? Do judges judge transparency, depending on their age or the sector in which they work? Until now, it was hardly known what the more than two thousand judges that the Netherlands counts about these and other questions. As part of a broader investigation, the WRR interviewed and interviewed more than 400 judges from all sectors of the judiciary in the first half of 2012 on all sorts of issues related to transparency. The results of this research are presented in this booklet. If one thing becomes clear, it is that the subject is strongly under judges. A large majority of them is for more transparency. In doing so, they make a clear distinction between transparency at the level of individual case handling and that of the institute for the administration of justice. When it comes to the question of how to organize transparency, opinions also differ considerably. All in all, this publication provides a rich and detailed picture of the considerations of judges for and against more transparency.
Anmerkung:
"WRR, Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid."
,
Also available in print form.
,
Text in Dutch.
Weitere Ausg.:
Print version: ISBN 9789089645500
Sprache:
Niederländisch
Bookmarklink
